İşte Hayat
Deva bekledim, gelen her bahardan.
Kurtulmadım ama,yağmurdan,kardan.
Mutluluk bekledim hep, nazlı yardan.
Huzur, varılamaz yer oldu bana.
Minik ipler,çözülmez ağ oldular.
Kum tanecikleri,hep dağ oldular.
Ölü düşmanlar bile, sağ oldular.
Bir can dost bakışı, fer oldu bana.
Duygularım başka,niyetim başka.
Akılla kalp aynı olsaydı keşke.
Gönül, akla inatla düşer aşka.
Kabir,gidecek tek yer oldu bana.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/08/iste-hayat-30.jpg)
Türkü tadında ve içli...
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (4)