İstasyonlar bilirim!
Taş duvarları küfürden nasır tutmuş,
Kaldırım taşlarında kahır yüklü yolcuların ayak izleri kurumuş,
Soğuk kış gecelerinde saklı, bekleme salonlarındaki hikayeleri,
Giden yolcuların hüznüyle baş başa kalır sandalyeleri.
Kirli duvarları imzasız şiirlerle süslü,
İstasyonlar bilirim, çocukluğumdan yorgun bir akşam üstü.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta