İşte Hayat Şiiri - Orhan Bektaş

İşte hayat gülüm yüz görümlülüğü
Bir müddet sevinçle takınıyorsun
Zaman eskitiyor istemesen de
Ve mahzunca etrafa bakınıyorsun

Mevsimsiz sararan yapraklar gibi
Toprağın bağrına dökülüyorsun
Küçük ve hazin bir öykü gibi
Birkaç gün içinde okunuyorsun

Her şey geçiyor ve zaman sensiz
Kalıyor yalnızlığın cefası bende
Bu şehir hep duvar sokaklar cansız
Anılar içinde duruluyorsun

Sen de bilirsin ki çok sık ağlarım
Düşen yaprak bile yaradır bende
Şimdi yüreğimi korla dağlarım
Gözümden yaş diye süzülüyorsun
1999