İşte hayat şarap çanağindan dökülmüş gibi
Yorgun,sarhoş,loş ışıkta bakan bir baykuş gibi
Miskin tembel uyuşuk,yan gelmişçesine yatan
Sorunsuz,ilgisiz,boş bakışlar faltaşı sayılmaz.
Uykusuz,kör,sağır olan aşık gibidir
İşte hayat
Şarap çanağından dökülmücesine sarhoş
Uyumsuz,kavgacı,kartal pençesi misali,
Çok uzak yoldan gelmiş gibi yorgun
Zamana karışan düler gibi mutsuz
Sararttı sevgileri sonbahar gibi.
İşte hayat
Şarap çanağından dökülen şarap gibi.
Gürevcinin kanadına takılan umutlar yopk artık,
Gökyüzündeki en parlak yıldızı seyreden sevgililer kaldımı?
Ya baharla birlikte coşan yüreklerden?
Yaz gülüşü gibi cıvıl cıvıl pembe düşlerden?
Elime alıpta koklamaya kıyamadığım gül değil,değil artık,
İşte hayat
Şarap çanağından dökülmüş gibi,
Yoksul,kirli,pasaklı,sereserpe perişan.
Alımlı çalımlı kardelenler öylesine işte
İşte hayat
Şarap çanağından dökülmüş gibi sarhoş
Döküldüğü çanaktan,düştüğü yerde boğulmuş gibi,
Donmuş,gülmeyi değil, gülümsemeyi bile unutmuş bir hal
İşte hayat
Bitmiş tükenmiş karanlıkta yürümeyi tercih edecek kadar utangaç...
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)