Bir bardak suda fırtına kopartıldı
Sevmekten aciz olanlar toplumlar birbirine düşman yapıldı
Köprüde karşılaşan keçi misali toslaştırıldı ha toslaştırıldı
Ortalık toz duman
Kazananlar yine onlar kaybeden Müslüman oldu…
Hıncımızı havaya savurduk
Ya Allah bismillah Allah’u Ekber
Kin tohumları serpildi yüreklere
Hoşgörü unutuldu
Sağduyu kayıp
Saygı sözde
Edep göstermelik
Ne ev sahibi ev sahipliğini bildi
Ne misafir misafirliğini
Filler çarpıştı çimenler ezildi
Yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal
Koca bir toplum iki arada bir derede kaldı
Bir çocuk anayla baba arasında bırakılır mı
Ama düşünmüyorlar çocuklar hem anneye hem baya muhtaç
Hata suç ana babanın olan çocuklara oluyor
Ortaya bir ateş yakılıyor yanan vatandaş
Ne gören var ne duyan
Bir oy uğruna ne canlar kaybediliyor
Ne kalpler kırılıyor…
Unuttuk ölümün nöbetini tuttuğumuzu
Ölülerin kurtulmak istediklerine
Hiç ölmeyecekmiş gibi canı gönülden talip olduk
Ne kelimeler gelir kaleme
Ne sözcükler gelir dilime
Ne yazabilirim ne söyleyebilirim
İçime içime kanarım
Ne gören olur ne duyan
Dünyada kimsenin sahiplenmediği beni
Sahiplenen tek sahibime sığınırım…
©
11 Mart 2021
Kayıt Tarihi : 22.1.2022 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!