İşte halihazırım., Şiiri - Mehmet Sani Özel

Alnımda keder helvası yoğuran.,
Dünyada misli cenneti hayal edene sesleniyorum
Olduğun yer tokluğuna şükrettiriyorsa, orada kal! .,
Kim kuşlara garez eder, özgürlüğü tadıyor diye?
Bir selamla keserim diyorum muhabbeti
Ama ne mümkün, tayfına çivilenmişim
Vefanın iplerini kesemiyorum..,

Gölgesinde ezildiğim doğrudur
Vuslatın anasını ağlatan güruhun
Sırrı olmayan firaşa, umuruma paslı pul takar
Gel gör ki, “Tavuk su içer Allaha bakar! ”
İçi boş sevdalara lanet ederek gönül
Geçmişin hatırasını yaktı..,

Serinliğine nükte koymaya suyun
Bin yıl yaşasam ki, ne değişecek?
İşte halihazırım., İşte ben buyum!
Bir sayhada sırtımı dayadığım göcek
Duvar ustaları ve köşkün mukimi
İstese de istemese de.,
Eceli görecek..,

Tatlı şaşı bakışlara.,
Şehlaya acır mı dersin zaman
Halbuki ehadisi söyler, buyurur
Nağmelerine tav olup, takıldığın keman
Kerihten kulp takılır göz göre göre
Sırattan sürülecek arabalara
Dahle kavlini., Yar kim?
Neş’et etsin, varsa.,
Diğerlerinden farkın..,

Veda’ı hurcuna hapsetti insan
Ve daiyan namazdan sonra ellerini
Arştan indirip, yüzlerine sürdüğünde
Kalplere doğmuştu vakıa, inşirah ihsan
Değil mi ki, göğsüme saplanan her ok
Bir nispetin bakayasından eser
Ne zaman harama uzansa ellerim
Annemim duasıdır (belki de.,) .,
Esbabın kollarını keser..,

Eş seçtim onu, cinsiyeti olmayan ruhaniye time
Uzun emellerim ve imkansızlar, fizik ötesi iklime

Ucu Hakka dayanan., Müjdeler bekliyorum
Ve dualarıma on sekiz bin alemi ekliyorum
Sevinç yürüsün ne olur., Mahcup şimdime
İmdat! Kevni kevserin sahibi, Sani’si.,
Huda’nın kudret elindeki müyesser..,
...

29.03.2007