İşte Gidiyorum Şiiri - Leyla Işık

Hüzünlere tutsaklığı bitiyor yüreğimin
sana bırakıyorum
kimliksiz, çırılçıpak akşamları...
yıldızların ışıltısı bakışlarında kalsın,
güneş utançla eğsin başını.

yüreğim çiçek olup koptu dalından
örselenip yüreğinde gecenin
döküldü yaprakları ayak uçarına
tutsağı oldu seni sevmenin.

İşte gidiyorum...

yorgun yağmurlar süzülüyor gözlerimden.
yitik zamanlara bırakıyorum bir bedende tutkulu sevmeyi
umutlarım;
özgür kuşların kanatlarında şimdi
artık,aydınlık gökyüzünü, bulutların benzeştiği yüzleri görmeli...

İşte gidiyorum

hiç inanmamıştın değil mi?
nasıl olsa geri dönemem
dokunamam sana eskisi gibi,
dokunamam..
sen, yalnız yaşarsın düşlerini.

hoşçakal birtanem.
sana tutkunluğumun koptu ipleri.
hoşçakal...
sevmelerde yalnızlığım benim,
hoşçakal!

İşte...gidiyorum,

sıyrılıp koynundan bu soğuk gecenin.
----yüreğimi ellerinde,
----- tenimin sıcaklığını bırakıp teninde
gidiyorum.

seni sevdiğimi söylüyorum
binlerce....
onbinlerce defa ve yeniden

unutma!

seni özlüyorum...
özlüyorum seni...
daha şimdiden.