İşte Gidiyorum Şiiri - Sedat Çakır

İşte gidiyorum
yalnızlığımı atıp ömrümün çöp tenekesine
Bütün yıldızları doldurdum ceplerime
Size yıldızsız geceler bırakıyorum

Adımı unutup gidiyorum
yepyeni denizler keşfetmeye
İçimde yeşil umutlar yeşertip
güzel yarınlar ezberliyorum
Çocuklara devrediyorum
karşılıksız sevmelerimi
Ve ahlaksızlığını ömrümün
yol üstü fahişelerine
Aşkımı o imkansız esmere bırakıp
gidiyorum

Birazdan kalkacak son otobüs
birazdan yeni başlangıçlara doğru
Zaman hızla tükeniyor
ve koyunlaşıyor insanların çoğu
İşte gidiyorum
Başlıyor yaşlı adamın çocukluğu
ve her zaman olduğu gibi
hiç elvedasız gidiyorum...
Tekirdağ 2001