İşte Gidiyorsun Şiiri - Dinçer Çankaya

İşte gidiyorsun hıçkıran bir
demde...
evrenin isyan çocuğuna
gülümseyerek....
Acı bir sessizlik ve kahrolası bir
çaresizlik...

Neydi bu acı anlayamıyordum
ve çığlıklar ağlayan bir yüreğe
gebe...

İsyandı aşkım dağlarda hoyrat çekerek
gülümsemek dağ lalelerine
ve selam göndermek siyabende
Umutsuz yarınlarda umut arayanlara
gömülmek umutsuzlar aşk
mezarlığına...

İşte gidiyorsun yüreğimin ışiğını söndürerek
Sevda uçurumunda yari yalnız
avutarak....
Acıyorum ulan sana acıyorum felek
Bir düş vardı içimde onuda sen aldın
kahpelik yaparak...