İşte Dünya-İşte İnsan (Yaşam Destanı) -1

İŞ T E D Ü N Y A - İ Ş T E İ N S A N
(YAŞAM DESTANI)

1

Adem ile Havva’dan geldik fani dünyaya.
Amerika, Afrika, Orta Doğu ile Asya’ya.
Dağıldık dünyada dört bir kıtaya.
Hem sağa sola, hem doğu ile batıya.

Bir lokma ekmek için çalışıp çabala.
İyi kötü ayırt etmez ki, almış sanki kabala.
Ölümle oynaşırlar, sanki torbadaki tombala.
İnsan değil, hayvan değil bunlar acaba ne ola.

Ekmek için birbirini boğazladılar.
Çoğunluk azınlığın sırtını sıvazladılar.
Toprak için hep doğrular kazandılar.
İyi kötü savaşı, kızıştıkça hızlandılar.

İyilik dururken, kötülük yapmak neden.
Doğru konuşurken, eğri oturmak neden.
Sen doğru ol, kötü bulur belasını tez elden.
Adaletli ol ki hür yaşayasın ezel ile ebedden.

Şu fani dünya olmuş oturaklı bir han.
İnsanlar yolcudur duracak han da bir an.
Gök kubbelerde kalan ilahi bir nizam.
Okunacak bu ezan, dostum vallahi buna inan.

Dünya kocamış sanki, insanlar hep yılgın.
Yorgun, bitkin düşmüş hali perişan.
Karşı karşıya durup iki mert gibi vuruşan.
Düşman olmuş sanki, iki kardeş çarpışan.

Temmuz - 2007- Adıyaman- Kerim BAYDAK