İşte Dünya Şiiri - Veysi Çakır

Işığını kapatmış yüzü karanlığa gömülü
Henüz sekiz yaşında kardeşlerimden biri
Masumiyet her yerinden akıyor sabah kırmayacakmış gibi bakıyor
Camları bardakları anamın gözü tabakları

Sabah oldu mu açılır gözleri, güneşi hisseder etmez
İşte burası dünya der
Başlar kırmaya camları bardakları anamın gözü tabakları
Kabahat olduğunu yüzündeki tokatla anlar

Bir şikayet değildir ya da kabullenme
Bizde çocuklara dünyanın neye benzediğine dair
ilk meyveler yere erken düşer
Alnı hala sıcak günahın ne olduğunu bilmeyen çocuklar

Sonrası malum alışkanlık ezbere bir zeka ve yol sadece gösteren
Önden giden ilkler takip edilir
Büyük bir cesarettir öndekini geçip yeni bir yol keşfetmek
Ya ölümün bir yenilgisi ya da kendini bilmez bir serseri

Kapı önünde bir kedi içeride yavrusu gittiği yoldan dömeye çalışıyor
Ama kapı kitli, sokak alabildiğine lambalı
Babam yat uyu diyor sevda var bu yazımda sanıyor
Ve o güzel söz geliveriyor aklıma

Katili olurum insanlığın yazarsam sevda sözcüğü
Kedi hala sokakta kapı arkasında yavrusu
Gökte yıldız yanımda aynı anadan doğma iki elin parmakları kadar çocuk
Yüzüm göğe dönük cebimde az kelime

Yanımda kelimeden çok çocuk üstümde ondan çok yıldız
İşte mutluluk işte atmosfer işte altında ben
Gördüğünüz gibi her şey çok açık