yol tutkusu
Hayat birbiri içinde evrilen süreçlerle akıp giderken seyahatler girer araya. Kendimizi yeniden bulduğumuz, içimizdeki ezgiyi keşfettiğimiz, akıp giden anlarında bile büyük sebepleri küçük düğümlerde bulacağımız küçük aralıklar gibidir geziler. Onların yeniden düşünülüp harmanlanması ise dünden yarına bir armağan gibi. Belki de o yüzden gittiğim yerleri paylaşmak istiyorum sizlerle.
Hava tahmin raporları, gitmeyi düşündüğümüz yerlerde havanın güzel geçeceğini söylüyor. İstanbulda ise bunun en ufak bir göstergesi yok. Ama karar verdik bir kere, rüzgârın şiddetinden direklerin devrildiği bir yağmurlu günde biz kamp malzemeleri satın alıp, yola koyuluyoruz. Ne güzel ki; arkada bırakılan her kilometre, beklentileri doğrulama yönünde yol aldırıyor ekibimize.
Güzel durumların altını uygun bir müzikle çizmekse sanki yaşamı katmerlendiren bir lezzet katıyor içinde bulunulan an’a. Bulutsuzluk Özlemi özlemlerimize rehberlik ederken, önce kendi ismiyle anlamlanıyor; daha sonraysa dinlediğimiz şarkıdaki sözleriyle. Onlar, şarkılarında Solda, güneş yükseliyordu, güneye giderken derken; gerçekten de solda bize muzip, mahmur ve kaçamak göz kırpan güneşe bakıyor insan ister istemez; yolda güneye giderken.
Tamamını Oku
ne güzel dolaştırıyorsunuz bizi de sayın uluç.
paraşütümüz açılıyor sizinle.
Deliler gibi kendisini boşaltan bir yağmur başlıyor
inzal derlerdi eskiler..
Seyahat duygularının çisil çisil başlayan yağmuru; varoluşun, hediye edilen güzellikleri ile tam bir boşalışa , tam bir inzale dönüşüyor finalde
Duygularınızla süslenen güzel yerlere selam.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta