Hey gidi çocukluğum hey!
Soluduğum hava,
tırmandığım ağaç dalları,
oynadığım bebeklerim, nerdesiniz?
Hangi çocuğa ev sahipliği yapıyorsunuz kimbilir...
Hani nerde çocukluk sevincim,
dertsiz, tasasız başım?
Gökkuşağı topum, pembe tokalarım,
uğruna iki gün ağlayıpta aldırdığım
mavi beyaz ipim...
Kelimelere sığdıramadığım çocukluğum nerde,
hangi çocuğun koynunda?
Kayıt Tarihi : 14.7.2007 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirin hikayesi bir yoldan geçer öyle bir yol ki sadece gidiş bileti olan bu şiirin hikayesi, elma şekerine hasret öyle bir şeker ki tadına doyum olmayan...
ÇOÇUKKEN
Çocukken tek emelim biran önce büyüsem
Büyüyüpte kurduğum hayaller erişsem
İşte bugün büyüdüm; Ne umdum, neler buldum
Şimdi bir tek emelim o çocukluğa dönsem…Bekir Urfalı
geri gelmeyecek biliyoruz, yinede özlüyoruz işte...
saygılar
Orhan Ateş
TÜM YORUMLAR (4)