Bir ömür bitiyor bunca kin niye,
Bu anlamsız öfke bu neyin nesi.
Güya aleviydik, rahmet sünni'ye,
Babasız bırakmak sabi bikesi.
Ne oldu bilinmez, suç ne, günah ne,
Bu ilkel vahşettir, öte bahane,
Sabiyi babadan yoksun edene,
Vicdan merhametten yoksun bilesi.
Bence bu açıkça insanlık suçu,
Hak, Hukuk, Adalet, biliyor kaçi,
Benim payım gaspta, aldıydı baçı,
Korkum o gelmeden, ölüm gelesi.
İnsanın eşrefi olur mu nöker,
Her kişi kendinin aslına çeker,
Kaynatsan katranı olur mu şeker,
Yapıştığı yerde kalır lekesi.
Bu cezaysa yetsin tam kırk yıl oldu,
Bekledim insafın, zamanı doldu,
Ne istersen söyle, halim pes oldu,
İste canım verem buysa çaresi.
Cigerimi aldın, koydun babasız,
Ne kazandın, ne kâr ettin vicdansız,
Bil ki sen de bir gün kalırsın cansız,
Evrim Evrensel'e güldür herkesi.
Kayıt Tarihi : 20.3.2020 01:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!