İşte Buna Ağlarım!

Babama…

çok sigara içerdi
yüzüne hiç gülmezdi oğlunun
eve girdiği zaman
kaskatı geçilirdi bedenim

annemde başka kadın sevmedi
hiç gül aldığını da görmedim
ama bir gülüşü vardı ki
hiç gül istemezdi annem ondan

uzun bir palto giyerdi kış gelince
elleri cebinde başı öne eğik yürürdü
Maltepe’den başka sigara içmezdi
dostuna da ondan ikram ederdi

gömlek yakaları yıpranmış
ama ayakkabıları hep boyalı
saçları da sürekli yana taralı
kocaman bir adamdı benim babam

hala da o öyle bir adamdır
belki hiç kulak vermedi sesime
çok ağladığımı bilmedi ama
en güzel insandır benim babam

her şeyin üstesinden de gelir evelallah
bu yüzden kaygım yok hüznünden
evine ekmek getirebilme telaşından
ve cebinde biriktirdiği faturalardan

elleri büyükçe ve eskidir babamın
çok fazla dokunmadı yüzüme
belki bir iki defa omzuma
o da anlamsız bayram sabahlarında

babamı hep özleyeceğim
aynı evin köşelerinde oturuyor olsak bile
hep bir yerlerde sancım olup sızlayacak
beni pek fazla öpmemiş olması

hiç üzülmüyorum aslında bunlara
belki biraz kırıklık o kadar
birgün olur da onunla göğe bakabilirsek
işte o zaman korkun benden

sahi babamla göğe bakmadık biz hiç
işte buna ağlarım!