İşte Bugün sondu... Şiiri - Kaan Karaduman

İşte bugün sondu herşey tükendi
Tüm ümitlerim, tüm inançlarım
Canım hiç yanmadığı kadar yandı.
Şimdi şarap şişeleri arasında kendi benliğimi arıyorum.
Bulamayacağımı bile bile yinede bir ümit vardı içimde o ümit ışığıda söndü sonunda…
Aramanı bekledim sesimi duymanı “alo” dediğimi tekrar tekrar söylediğimi duyarak…
Ve sen olduğunu bilerek sürekli “alo” dediğimi düşledim tüm gece ama yok olmadı işte…
Yine olmadı bitmiş bu sefer anladım.
İşte şimdi elveda diyebilirim sana.
Hep tuttum kendimi sana elveda dememek için
Ama artık diyebiliyorum…
“elveda” güzel gözlüm “elveda…”
Canım yanıyor canım en içten acıyor ama sen bunu bilmiyorsun bilsende acırsın bana
İki şişe şarap bile unutturmadı seni bana…
Kaç kadehi daha devirmem lazım…
Seni unutmak imkansız biliyorum ama unutmalıyım…
İşte şimdi bunu tüm benliğimle anladım.
Gerçi bir daha birlikte olamayacağımızı biliyorum zaten
Ama hani bir ümit olur ya bir ışık olur ya!
Ben o ışığı hiç söndüremedim hep besledim onu ama şimdi hiç olmadığım kadar ümitsizim
Üflemem gerekiyor artık o ışığıda köreltmem gerekiyor…
Hep sevdim seni yinede seveceğim belki ama bu beden başkalarına ait olacak peki sen?
Başka birine açabilecekmisi n?
Benim olan kalbini başka birine verebilecekmisin?
İşte o zaman benim canım ne kadar acıyor olacak hiç düşündün mü?
Düşünme zaten!
Çünkü düşünürsen geri dönebilirim diye düşünürsün…
Çok ama çok sevdim hiç kimseyi sevmediğim kadar, canımın çok yanacağını bile bile sevdim seni.
Amaçsızca düşüncesizce…
Ama sevdim, yapabilceğim hiçbir şey yoktu çünkü bu kalp tek seni sevdi…

SAYGILARIMLA…
07/11/2009 04:30