Ruhumu karanlığa boğarak
Ritmini tutturmuş
Bir saat gibi
Vurur aklıma gölgen
İşte bu yüzdendir
Doğamamış çocuk huzursuzluğum
Çıkarken kapıya kapatmadığındandır
Gözlerimin hala eşikte oluşu
Oysa nasılda daralıyordu
Sen uzaklaşırken ardından sokak
Ki bakış açım ilelebet sana açılıyordu
İşte bu yüzden olmalı ufuksuzluğum
Yürüyüşünle dünyan genişliyordu
Ve her adımınla, zaman
Sanki bana sırtını dönüyordu
Ki perspektifi ters bir yürüyüştü bu.
Sana zamanı veriyorum demiştin giderken
Çünkü bir geleceğim vardı senden sonra
Unuttuğundan mı yoksa
Bilerek bıraktığından mı bilmem
Aslında bana verdiğin
Sadece bir saatti giderken
İşte bu yüzden olmalı
Hediyene sahip çıkışım
İşte bu yüzden olmalı
Bir akreple ve bir yelkovanla ahbap oluşum
İşte bu yüzden olmalı
Günde 86400 kez seni hatırlayışım.
Kayıt Tarihi : 30.9.2003 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!