İşte bu ses..
Soğuk rüzgarların estiği bir kış...
Ve artık sabahın ufkundan ayrılığın vaktine geldi.
Zaman, bir mum gibi erimişti siyah mercanın yanında.
Yoksa zamanı alıp götüren bu soğuk rüzgarlar mıydı?
Mutluluk yeniden hicrana büründü.
Ağlamak ağlamak ne güzel şey.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta