İşte bu kadar Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Deşi verdik
beynimizde anıları.

Anılar
paramparça.

Yok olmuş gözler içinde göz bebekleri,
karanlığın ötesinde,
sevda bakışları
değildi....

Kurtulmuş prangalarından forsa,
yıkılmış kaleler,
surlar altında,
oynaşır çocuklar, çocukça...

Dağlarda çiçekler büyür,
her gün doğumunda kalkar kuşlar ayağa...

kudurmuş deniz ortasında yelkenli,
haykırır çaresizliğini
dalgalara....