İşte bu benim ögretmenim

İŞTE BENİM ÖGRETMENİM

1980'Lİ yıllarının perşembe sabahıydı,
Ülkemin en kötü yıllarıydı,
İşte köyüme yapılıyordu ortaokul,
Tahta barakalı evin altı olmuştu okul,
Eşsiz öğretmenim hemen dedi,
' Burası bize makul,'
O mesleğine bağlı eşsiz bir adam,
Asla düşünmezdi mesleğinde saniye bile uzak kalam,
Kulaktan kulağa fısıldanılıyordu,
Gökten zembille mi indi bu öğretmenimiz,
O çok sert,çok sevecendi,kendi dalında,
Çok büyük anlamı vardı,
Bize çektiği nasihatlerin faslında,
Onun yaptıklarını anlatsam büyük,
Büyük şehrin göbeğinde,
Gülerek derler delimi yazıyor bunun kimliğinde,
Onu binlerce cümle bile anlatmaya yetmez,
O disiplinden asla asla taviz vermez,
Kendi çocuğunun bile en küçük hatasını affetmez,
Mesleğine tapan bu adam,
Boş bir saniye bile geçirmez,
Kim geççebilirki öğretmenim senin yerine,
Devamlı arkadaş, sırdaş oldun bizlere,
Dertlerimizi dinleyip,
Beyazlar sürdün kara bulutlara,
Her zaman incitmende bile dersler verdin bizlere,
Benim eşsiz öğretmenim MEHMET ATİLLA

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR