İşte Bu Benim! Şiiri - Ahmet Pekiyi

Masivayı dost diye asla koymam gönül tahtıma.
Ta ezelden razıyım, ne çıkarsa bahtıma.

Ne kadar zor olsa da düşmana karşı durmak.
Benim vazifem onun eline zincir vurmak.

Her el uzatana dost diye bakmam, seçerim.
Hakiki bir dost için canımdan da geçerim.

Hedeflerim uğruna aşarım dağı taşı.
Gerekirse cellata uzatırım bu başı.

Cenneti hayal etmem ecel teri dökmeden.
Zira bu yol yürünmez dikenleri sökmeden.

Nice güneşler parlar şu virane dünyamda.
Karanlık barınamaz benim hiçbir hülyamda.

Ölüm vuslattır bana, çözüldü büyük düğüm.
Bayram günü gibidir, benim gözümde ölüm.

Bana yakışan her an Allah yolunda koşmak.
Zira gerçek Yar O’dur, gayem O’na ulaşmak.

Dünya az gelir bana, ahrettir benim gayem.
Orada imanımdır en geçerli sermayem.

Doğduğum an Allaha adanmış şu bedenim.
O günden bu yana hep üstümdedir kefenim.
Makamda, şöhrette ve malda gözüm yok benim.