Yalnızım.
Gündüzler, geceler boyu yalnız,
Ne elimden tutan dost, ne yüzüme gülen kız
Dolaşıp durduğum sokaklar ıssız.
Sokaklar unutturmaz yalnızlığımı,
Bekarım.
Beklemez yolumu penceresinde karım.
Ne bir türkü duyarım bekar odamda ince
Ne dağınık eşyama değer kadın eli
Ne olurdu her akşam eve gelince
Masal gözlü bir çocuk 'Baba' desydi.
Rüyalar unutturmaz bekarlığımı
Çirkinim.
Usandım tek başıma türküler çağırmaktan
Biliyorum güzel değil gözlerim, dudaklarım
İçinizden çıkıp gitsem bir gün diyordum
Başladığım bütün türküler yarım
Öyle bakmayın yüzüme kahroluyorum...
Türküler unutturmaz çirkinliğimi...
Üstelik şairim bilemezsiniz
Her akşam rüzgar gibi sokaklara düşürek
Elleri ceplerinde birisi gezer
Bir yürek taşı gögsünde duygulu, ürkek
Ceylan Yüreğine benzer
Mısralar anlatmaz şairliğimi.
Yavuz Bülent BakilerKayıt Tarihi : 4.12.2001 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acısıyla tatlısıyla realiteyi ortaya koyuyor...
Şiir böyle doğal, makyajsız ve estetiksiz olunca, tadı damakta kalıyor...
Hani biz bayanlar ( ben mesela öyleyim .) çocuklu bir bayan görünce burnumun direği sızlar.
Vaay dedim erkek şairimize . demek ki erkekler de, aynı duyguya sahipmiş.
Çirkin olduğunu söylüyor şair .Lakin , her güzel güzel değildir.
kimine baktıkça çirkinleşir; kimine ise, baktıkça, konuştukça büğülenirsin.
Velhasıl; tanımak gerek insanoğlunu
TÜM YORUMLAR (10)