İşte Böyle Sevmiştim Şiiri - Nihal Mirdoğan

Tuna ''nın denize kavuştuğu noktada bulmuştum onu
'sevdam,bir nehrin bir denize karışması gibi olsun'
demiştim
tarihten ufalanan parçaları sürüklerken,yüreğime almıştım

akan su,sevdamdı
akan su,geleceğimdi
kıyılar boyu şatolar,saraylar geçmişimdi
yüzyılların getirdiği alüvyonların içinden seçmiştim onu
akıp giden zaman tarihti
Tuna''nın kollarını sonsuz ufuklara bağlamıştım

coğrafyanın akışında son yok demiştim
işte böyle sevmiştim! ...

omuzumda taşıdığım esen yelle
koskoca sevgimle
Heredot''la Mısır''a gittim
Tanganica gölünden Akdeniz''e kadar geçtim
Firavunların mezarlarını seçtim
Nil nehrinde uzun uzun şiirlerimi yıkamıştım

buz gibi suyunu içmiştim
işte böyle sevmiştim! ...

lâkin şu an bir büyük kentin sahilinde
memleketim gibi
zerrelerim çözülmüş erimekteyim
dağ başı yalnızlığı
yaylaların serinliği
düğüm düğüm çaresizliği
bazen de
dar-ı dünyanın kahrı gibi
turnaların gökyüzünü sevdiği gibi sevmiştim
sevmiştim..
sevmiştim...

öyle ki
yorgun yanlarım, siyah ufukların arkasında can çekişiyor
koynumdaki sevda engin denizde parçalanıyor
âh o uçuk gülüşlerim! ...âsi nabzım atmıyor
bir dalganın eteğine çökmüş
eriye eriye ağlıyor

oysa ki
gaz lambası altında
bir papirüs üstüne
taşlara,mumlu levhalara sevdamı yazmıştım
lûgatımdaki sözcükler sustu
mevsimler sustu
sustu
bu kızıl gurur kustu
kalemimin can suyu sustu
dilsizim
yüreğimi Tuna boylarına bırakıp, terk edip gidiyorum
keskin bir ürperişle,derinlerde feryâdımı boğup
sesimi sesine kattığım bin gecede sebebim olan
hecelerimi bin parçaya bölüp gidiyorum
şiirsizim
haykırma elemim!
seni de sellere gömüyorum
hiç bir iz kalmasın
sustu gönlümdeki iç savaşım
sustu can alışığım
şu sağır kubbede
işte böyle karışığım
milyon kere yanan Anka kuşu
kolay kolay külünden dirilemeyecek
karanlık ve anlaşılmaz acılara alışığım
gün doğumuna hazırla kendini...

'sevdam,bir nehrin bir denize karışması gibi olsun'
demiştim
işte böyle sevmiştim