İşte Böyle Şiiri - Celal Özdemir

Vedalaşmıştık;
Kavakların pamuk döktüğü,
Bir yaz akşamında.
Bakışıp; ağlamıştık;
Sivas’ın taş sokaklarında.
Belki sen unuttun ama;
O günkü masum bakışların,
Bu gün gibi aklımda.

Yaşananlara virgül koyup;
Şehirden gittiğimde,
Sen noktayı koymuştun,
Ben geriye döndüğümde.

Şimdi dilimde;
Açık kalmış bir parantezde,
Neden, niçin, niye diye,
Parantezi kapatmayan,
Onlarca kelime…
İşte böyle !