Gittiğinden beri her şey bıraktığın gibi..
Bende de pek bir değişiklik olduğu söylenemez.. Dirensem de geceleri uyumamak için,yinede varmışsın gibi aynı saatte uyanıyorum,kulaklarımdan götüremediğim günaydın sesini duymak için...
Ardından çıkıp evden sahildeki çay bahçesine gidiyorum.. Hani otururken soğuk iliklerimize kadar işlese de,inat edip kapalı bölüme geçmediğimiz,birbirimizin gözlerindeki sıcaklıkla ısındığımız çay bahçesi... Ama bir terslik var,hava sıcak olmasına rağmen,üşüyorum...
Oradan kalkıp,Heykeldeki mağazaları dolaşıyorum. Hani saatlerce dolaşıp,bir şey almadan çıktığımızda,başta sitem edip,ardından soluğu başka bir mağazanın camında aldığımız yer..
Bazen senin üzerine seçtiklerimi beğenmesen de,beğenmemeni bile severdim... Lakin şimdi üzerine giydiğin Ayrılığın giysisini hiç sevmedim...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta