İşte Böyle. Şiiri - Halil Engel

Suyun derin akanından,
İnsanın yere bakanından,
Kork demişler.
Akıp gitsin su, bulutlar, arabalar.
Saniyeler, dakikalar. saatler, günler haftalar.

Su, akarken yolunu bulur,
Zaman geçip sonu olur,
Ömür geçer biten olur.
Nasıl? Bir şey anlamadın mı?
Çel gitsin.

Yazarsın hece hece, satır satır,
Hatırlayınca kalbini kanatır,
Kimi acı, kimi ekşi, kimi tatlıdır.
Bazende olmadık şeyler hatırlanır,
Anılarındır, elinden gelirse sil gitsin.

Sokakta görüce selamlaşırsın,
Kimisinden, istemeden vedalaşırsın,
Kimisiyle birlikte ağlaşırsın,
kimisine de istemeden kavuşursun.
Dostlarındır, yaramazı kov gitsin.

Bakarsın aynaya ara sıra,
Yüzünde vardır, geçen yıllardan hatıra,
Kimi ince çizgi, kimi kalın kırışıklıklara.
Ne sitem etsen, ne de yalvarsan aynalara,
Geçmiştir zaman, kalan üç beş teli yol gitsin.

Acı acıya, su sancıya iyi gelir derler,
Deli kızı anası, akıllıyı başkası över,
Bu bir devrandır, herkes gelip geçer.
Gelirken gel dediler mi?
Giderken de demeyecekler.
Bir gün sende tahta ata bin gitsin