İşte bitiyor yıkık kent sevdası...

Oysa sen dokunurken bu şehre şehir ilerlerdi,
Adımlarından anlardım gelişini,
Bir çok insan yürüyor şimdi,
Adımlarını sürdüğün caddelerde...
Ama hiçbiri senin yüzündeki tebssümü vermiyor bu kez benim yüzüme,
Şimdi gidişini herkes gözyaşlarımdan anlıyor
Sen olmayınca hiçkimse olamıyor hiçbirşeyim...
Eyleme dayalı gözyaşlarım akmaktalar bir bir....
Dünyanın umrundamısın?
Oysa ben seni dünyanın şah damarı sanırdım.
Yıkılan kentin sevdası işte burada biter,
Yaşlı gözler elbet birgün diner.

Bir sevda kendini düne armağan eder,
Sayısız sevmelerim şimdi neye yarar,
Yada geç kalınmıs pismanlıklarım...
Yasanmıslıklarını sen biriktir öyle gel..
Ben Yasayamadıklarımla özlerim seni yine..
Kin vurmaz yüzüme bilirsin, bencillik nedir bilmem ben,
Mart Soğuğu Değerken tenime,sen yaşa benim sahip olamadıklarımı...
Ellerin arayacak beni zamansız...
Biliyorum...
Sesi Değince yüreğime, Sevda yeminini özleten kadın! ...
Gideceksin biliyorum..
Gecikmedin gitmek için geldiğin kadar geç kalmadın yani..
Bu kadavra aşkımın yüzüne bile bakmadan.
şehrimi enkaza teslim edip gittin...

Sen benim tekdüze edilmis masalımdın....
Ben birtek senin gözlerine kanardım.
Sen duymasanda ben söylerim, kulaklarında çınlasın..
Yaşıyorum, hep sana kalıyorum ve ben hep seni özlüyorum.
Duymadığın tek kelimeyi ödenmesi gereken bir senet gibi,
Hacz edilmis kıymetli bir düş gibi adrese teslim ediyorum...
Borcumun bedeliyse bu sözler, işte ödüyorum.!
SENI SEVİYORUM.