işte bir ömrün ahında saklı gamı,
çok gördün bu yürege yerleştirdigim seni.
giydirdigin gömlegi yakıp,yıktın elinle.
ömrümün son demleri kapıldı hep seline.
son gücümü, cesaretimi toplayarak önüne,
yüregimibn sesini serdim hep dizlerine.
korkular denizinde, bir ümitle yüzerken,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta