İşte Benim Köyüm Kızılisalı

Köyüm KIZILİSALI, İlçem SİLİFKE.
Kızları suya gider, elinde helke.
Muhtarı, azaları, halkım işte.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Kızıl sakallı ESE kurmuş köyümü.
Öğreneyim, öğreteyim köyümü.
Geleceğe aktarıyorum, bu öykümü.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Köyüm yedi mahalleden oluşur.
Dertlerinde, sevinçlerinde buluşur.
Arı, duru, Türkçe konuşur.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Sarıveller, Ovacık, Hacı Hamzalar.
Kavlaklı, Göğren, Aladam, Hacı Ahmetler.
Gavurdan kalma, yağmur sulu kuyular.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Köyümün adı gibi, semtleri de güzel.
Gürburunun, ormanı yeşil; dibi gazel.
Sarıveller, Kale, Ovacık; her bir ayrı güzel.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Işıkkaya, Güpdüştü Çayı, Şahpa, Çobanalı.
Deli Deniz, Çokum Zeytin, Kavlaklı.
Tülü, Sarınç, Telemeci, Mıdık yakası.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Göğren, Üğütaş, Aladam, Makuf, Mancılık.
Çukuryurt, Ellez Alanı, Suluca Gedik.
Kulağız Ağaç, Ellezli Boğazı, Öveklik.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Adamizi, Hacı Hamzalar Köyü.
Üğlü, Taşkıncık, Hacı Ahmetler Köyü.
Solak köy, Dörtseki, Kayık Köyü.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Köyde kan bağı gurupları var.
Omarlı, Kiyalar, tatarlı, Abdullalar.
Süleler Zırtıklı, Hacı Nebiler, Fakılar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Hacıgil, Goduşlu, Bekirli,Garağdıllıgil.
Mizamlı, Ceritli, Kundakçılar, Hacı Abdilgil.
Sakallılar, Süllüler, Hacı Halil İbrahimgil.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Ispahalar, Pıtırlı, Hacı Kadirgil.
Metikli, Taşlar, Göktengil.
Hacı Hamzalar, Ümmüalgil.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Saçta buğday pişirilir, kavurka olur.
Kazanda buğday pişirilir, bulgur olur.
Tencerede buğday pişirilir, börtme olur.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Devenin üzerine bağlanır, göçerken pisi.
Mayaların arkasından gelir bidisi.
Gelin bebesini avutur, hoş gelir ninnisi.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Körebe, kızgıntaş belli oyunu.
Tellik tepme, kaydırak oyunu.
Çivi, bal satarım, saklanbaç oyunu.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Okunducunun davetiyesi üzüm, şekerler.
Bunları yiyenlerin ağrımazmış dişi derler.
Temiz elbiseler giyilir, düğüne giderler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yulara dikerler, küçük çanları olur yular çanı.
Omuzuna takarlar büyük çanı; olur çiğin çanı.
İki çan karının altında birbirine vurur, olur karın altı çanı.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Pazar, ulupazar, esneyin diye gün sayarlar.
Sonra Salı, Çarşamba, Perşembe, Cuma derler.
Herkesin uğurlu bir günü var, onu bilirler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Saçta buğday pişirilir, kavurka yapılır.
Kavurkaya, melengiç, gevrek ekmek,harnıp katılır.
Bunlar dübekte dövülür, puğut olur yenilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yoğurdunu, sövesini, bişşeğini, yannığını.
Sütünü, peynirini, çökeleğini, tereyağını.
Haranıyı, kazanı, çomçasını, kaşığını.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Bayram namazı kılınır, eller öpülür.
Bıçaklar bileğlenir, kurbanlar kesilir.
Kakaçlar, yahniler, kebablar, yenir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Onbir ayın sultanı Ramazan gelir.
İftarlar açılır, sahurlar yenilir.
Teraviler kılınır, fitreler verilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yayla, seyil develerle göçerler.
Dağlar, tepeler, uzun yollar geçerler.
Kekilli, zülüflü gelinler, mayaları çekerler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Çeşitli çanlar, müzik yerine dinlenir.
Siğara molası verilir, insanlar dinlenir.
Kervana koşan verilir,hayvanlar dinlenir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Köylüler toplanır, ekin bekçisi tutarlar.
Bekçi ekinleri korur, gözü gibi bakar.
Ekini yiyen hayvanları yakalar,deştivana katar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Dünürlük, nişan, derken; düğün yapılır.
Gelin ata biner, tüfekler atılır.
Emmi dayı, akraba, köylüler, düğüne katılır.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Kuyudan su çekerler, sularlar davarları.
Çobanların ellerinde, tahta saplı kovaları.
Torbalarında unları, suya atarlar ufraları.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Ellik orakla, biçerler ekinleri.
Yere sererler, kucak kucak desteleri.
Mayası, lökü, daylağı,yığın yüklü develeri.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Harmanı, düveni, atları, sapı tınası.
Kalburu, gözeri, diğreni, yabası.
Buğdayı, samanı, süpürgesi, badası.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Tarlası, karığı, tohumu, heybesi.
Boyunduruğu, kayıtı, oku, zövlesi.
Dönümü, evleği, öküzleri, mesesi.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Çadırını, kanadını, eteğini, arkaçlığını.
Direğini, baltasını, çulunu, yataklığını.
Kızılalanını, çadırbağını, kaplığını.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Ekin salanı, davar salanı, ortada çalduvar.
Taşla, çalıyla yapılır çalduvar.
Ekini yemesin diye hayvanlar ve davar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Bir elinde yem, bir elinde gora.
Belliki, gidiyor ahıra.
Yem saman verecek sığıra.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Her genç, vatan borcu için yetiştirilir.
Mevlüt okutulur, yemekler yedirilir.
Göz yaşları, dualarla gönderilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Hastalanır, kupa vurulur yağlanır.
Kan alınır, damarları bağlanır.
Ecel gelir, ölüm olur, ağlanır.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Vade tamam olur, mezarlığa konulur.
Mezarlığa, yatırlara, saygı duyulur.
Mezarlığa her gelişte, Fatiha, Kuran okunur.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Cuma geceleri, Kuran okunur.
Üstü tereyağlı, pilavlar yenir.
Ölmüşler anılır, ruhlarına verilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Sevgililer bir birine, ayna parlatır.
Gönüllerdeki heyacanı, o an anlatır.
Buluşurlar, bir birine, sorarlar hal hatır.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Oğlan ayna, tarak verir kıza.
Der, kullan bunları, bahara yaza.
Hep böyle ol sevgilim der; gelemem naza.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Kız oğlana verir nakışlı mendili.
Maniler söyler, o güzel dili.
Sonra ayrılırlar, iki sevgili.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Çiftçi yanına alır, kazmacıyı.
Her ikisi, karartırlar tarlayı.
Sigara, su, yemek için, unutmazlar molayı.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yayla sevil, seyil yayla göçerler.
Buğday, arpa, çavdar, ekin biçerler.
Yayık yayarlar, tas, tas, ayran içerler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Eğirtmeç eğrilir, özeme kolunda.
Mani söyleyerek gider, arkadaşı yanında.
Sulamaya götürür, davarı su yolunda.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Ay tutulur, davul, teneke, çalınır.
Gök yüzüne, tüfekler atılır.
Korkudan olacak, dualar okunur
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Geyim, geyim, gön kesilir.
Yoraklar edik için biçilir.
İğne iplik, tığ ile dikilir
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yoraklar, it keseri ile yapıştırılır.
Kalıbına konur, kurutulur.
Toka yapılır, renk, renk boyanır.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Hayvanların yavrular, ağnak ile doğarlar.
Anneleri, ağnakları, yalayarak kurular.
Düşe kalka, ayaklanır kalkarlar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Koşarlar, oynaşırlar, kırlar onların.
Gelirler emerler, anne onların.
Yerler içerler, sular onların.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Yaz çifti, güz çifti, tohum ekerler.
Fellahla, kalıçla, ekin dererler.
Düvenle atlarla, harman sürerler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Çadır, harar, çuval, torba dokurlar.
Çul, battaniye, namazlağı, heybe dokurlar.
Dokuyan güzeller, türkü, mani okurlar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Saçlarını belik, belik örerler.
Yavuklusuna, kese, mendil, saç verirler.
Kızları neşelidir, gülerler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Gelinin çeyizi, yüklenir deveye.
Gelinin ilk çocuğu, erkek olsun diye.
Erkek çocuk bindirilir, yüklü deveye.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Gelin ata biner, atı dayısı çeker.
Gelin hem ağlar, hem güler, yinede gider.
Yuvam tatlı olsun diye, içinden dualar eder.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Düğün alayı önüne, ipler gerilir.
İp gerenlere, para mendil verilir.
İpler kalkar, sonra gidilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Damat gelini, tüfet atarak karşılar.
Irbıkla su döker, gelini yaşlar.
Damat, para, şeker atar, toplar çocuklar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Kaynana, kayın baba, geline inmelik verirler.
Tosun, inek, dana, tarla verirler.
Koç, koyun, teke, keçi, deve verirler.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Gerdekten önce, damada takılınır.
Damat karşı koymaz, neler, neler takılır.
Sağdıç damadı korur, sonra gerdeğe katılır.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Gerdekten önce gelin, damat namaz kılarlar.
Düzenli bir yuva için, okunur dualar.
Karı-koca olduktan sonra, damat tüfek atar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Sabahleyin komşular çağrılır, yüz açımı yapılır.
Geline kekil, zülüf kesilir, sürme çekilir.
Böylece düğün biter, şerbetler içilir.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Damat giyer siyah şalvarı, çeketi.
Ne güzel yakışır, başına kasketi.
İşte böyledir, benim köyün adeti.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Beşi bir yerde, takarlar allı geline.
Kuşağını bağlarlar, ince beline.
Adettendir, kına yakarlar eline.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Gerdekten önce, imam nikah kıyar.
Otuz ikiyi, bir bir sorar.
İmam Kuran okur, dualar yapar.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

Köyün adetlerini anlattım, ama bitmez ki.
Bir ömür yazsam, yine yetmez ki.
Bedenen gitsem, ruhum gitmez ki.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

VELİ CELAL ŞAHİN’im, köyümü özlerim.
Hayalimden çıkmaz, baharlarım güzlerim.
Benimde kapanacak, bir gün gözlerim.
İşte benim köyüm, KIZILİSALI.

26 Aralık 2001