Siyah ceketim
Beyaz gömleğim
Gri pantolonumda
Gözyaşı lekelerim
Islak kaldırımlarım
Memeleri sismiş kancık kedilerim
Gömleğimi delen acı yelim
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Asık suratlı aynam
Bakışlarım tutsak
Ölümcül hastalık içimdeki hevesim
Benden büyük yalan mı var
Hala kendimi affetmedim
Dokunsalar!
Yanar ellerim
Baksalar!
Gözlerimle geceyi ateşe veririm
Deliyim, divaneyim
Belki de serseriyim
İşte benim
İnsan en çok da kendini affetmeli kardeş...Selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta