İşte Ben İşte Sen Şiiri - Ali Koca

Ben karanlık bir odaya hapsedilmiş bir adamım sanki
Etrafımda sadece o renk siyah ne var ki
Duygularım yok olmuş aramakta zaten boşmuş
Ürktüm asıl sevdadan beni ban versin aldatan
Yalnız değilim derken neden bu karanlık
Bazen umut olmuşken ufacık bir ışık
Çıkmak istiyorum buradan korkuyorum yaşamaktan
Kapıya doğru yönelsem olduğum yere yığılıp kalsam
Tek umut darağacı aradım bulamadım ne acı
Adım mezar taşı olur belki benim inancımdan
İçimdeki korkuda orada yazar yalnız adamdan
Yık şu duvarları artık be kadın
Yakışmaz sana da zindanlar
Sen ki bir mutluluk ağacı
Orman ister etrafın oda ne acı
Seninle güzel olur iki fidan da
Biri belli uzakta öteki de yanın da
Bir gülüşün karşıki dağda
Bir ağlaman o an karşın da
Var mı pes etmek yaşamayı kabul etmemek
Belki üzüldün belki kırıldın belki de ağladın
Olsun varsın sen hep kendindin inandın
Onlar mutlu olsun sende umutlu
O zaman kalk ayağa vakit geldi kazan
Sen, sen ol yaşamana bak hazan
Dert tasa elbet olur boş ver ama her zaman
Senle yeşersin fidanlar gerçek odak
Gülücükler oda sende biliyorsun hep bak
At içinden sıkıntıyı kır artık zincirleri
Özgürlük seninle işte orada yaşam da
Mutluluk zilleri senin için çalarda
Bunu bir haykırışta ki beyaz say
Ama gönülden inan da