İşte Ben Ağlıyorum Şiiri - Mustafa Bilgili

(Tüm samimi ve gerçek dostlarımı tenzih ediyorum)

Söyleyin kim demiş erkekler ağlamaz diye,
İşte ben hem de hıçkırıklarla ağlıyorum,
Yalan olan gerçeğe,kahpeliğe,iğrençliğe,
Vallahi be kaderime,kaderime ağlıyorum.

Cümle alem zevk peşinde,sadece ben eriyorum,
Her yüzüme gülene,canımdan bir şey veriyorum,
Sonu olmayan bir yoldayım,usanmadan yürüyorum,
Bu nasıl çirkef dünya, ben kaderime ağlıyorum.

Çalmadığım kapı kalmadı,hep iyilikler arıyorum,
Yanlış zamanda geldim dünyaya,acılarla yanıyorum,
Uzatın elinizi ey insafsızlar,insaf vicdan sunuyorum,
Nasıl düştüm içinize bilmem,ben kaderime ağlıyorum.

Kaybolan hayallerin artık hiç değeri yokmudur?
Dünyada vicdansız yokta herkesin karnı tokmudur?
Şu zavallı alemde sahtekarlık,riyakarlık yokmudur?
Bu dünyayı neyleyeyim,ben kaderime ağlıyorum.

Temiz aşklar,sevgiler vardı bir zamanlar hani nerede?
Sevgilerde parayla satılır oldu,olmadan arada perde,
Dalkavuklar,kahpeler baş tacı,ben kaldım orta yerde,
Bu dünyayı hiç sevmiyorum,ben kaderime ağlıyorum

03.02.1997