İşte Ben Şiiri - Ayla Özarslan

Sormadım 
Sorgulamadım kimseyi 
Insan bilip insanca deger verdim 
Canım yandı 
Kahpe çıkınca dost bildiklerim 
Ama yine de inanmaktan vazgeçmedim 
Aşık oldum 
Ve hatta belki karasevda 
En agır darbeyi sevgimden yedim 
Inanclarım tükendi 
Güvenim eksildi 
ama yıllarımı harcamaktan cekinmedim 
Bir umuttu....sadece bir umut icimdeki!  
Ve o umutta boşa cıktı 
yine kaybettim 
Hic ama hic kazanmadıgımı 
Sonunda anladım bildim 
İnkâra yeltenmedim 
Tüm dereler kurudu dünyamda 
Tüm denizler taştı 
aglayamadım....neden bile diyemedim.... 
kendimi seyrettim uzaktan 
yıkılırken tüm inandıklarım 
Ve biterken icimde sevgim 
Ben sadece baktım...Dur bile diyemedim 
Tıpkı bir binanın çöķ üşü gibi 
toza dumana sarmadım her yanı 
Herzamanki gibi 
yine tek başımaydım yıkılırken 
sadece kendimi uzaktan 
öylece seyrettim 
gitti....aslında biliyorum 
Coktan kalbimdeki işgali bitirmem gerektiğini 
ama dedim ya....körü körüne sevdim..... 
şimdi mi?  
Bir harabe kalbim 
Icinde kırıkları olan 
Güvenden yana eksik kalan 
Ve hatta yıkılması an meselesi bir harabe... 
Ben bu halimle yaşayip giderimde 
Gel bu harabede beraber yaşayalım diye 
Birine nasıl derim?  
Olmaz yapamam,yapmam ki 
Biri benden etmişken beni 
Ben nasıl yok ederim bir başka yüreği 
Birgün biri cıksa ve dese ki 
Seni sevdim...... 
dur orda....yol aynı ama yol arkadaşın ben değilim 
var git kendi yoluna....kendi hayatını kur derim 
Ne ugraş benim harabe gönlümle 
Ne yor kendini kendini...derim 
Bu beden taşır bu yüreği 
sorgusuz sualsiz 
Ama.bir başkasına yüklemem 
Kalbimdeki yükü.....bilirim. 
Birgün yeniden sevmek mi 
Kırmızı kar yagması kadar imkansız...bilirim 
Var git yoluna ey adam 
boşuna ugrasma harabe halimle 
Bir dost selamın olsun yeter 
bir merhaba de arada bir gelde 
Git mutlu ol be adam 
mutlu ol ki 
dostun mutluluğu 
mutluluk versin yüreğime.