Yine doldurdum bugün defalarca kül tablasını
Sadece birkaç kez yaktım çakmağımı
Aslında hiç sevmiyorum dumanlı havayı
Ve kafam kıyak dalgaya alıyorum hayatı
Güneşli bir hazan ayında
Dökülen yapraklar var hayatımda
Ve ben tek başıma kuzguncukta deniz kenarında
İstanbul ışıl ışıl karşımda
Hem çok bedbaht hem çok güzel bir gece
Gözyaşlarım var yanaklarımda
Üşüyorum hemde çok
Ama gelmek istemiyor ayaklarım sana
Bir ezan sesi geliyor kulaklarıma
Titriyorum sıtmaya tutulmuşcasına
Dizlerimin üstüne çöküyorum
Kafamı kaldıramıyorum sanki utanıyorum
Gözyaşlarım daha bir akıyor
Çöktüğüm yerden kalkamıyorum
Ve işte artık biliyorum
Ve işte ben yavaş yavaş
Kendimi kahrımdan öldürüyorum
Kayıt Tarihi : 24.11.2006 19:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)