Tevellüt! 1900’lü yıllar
Düşmüşüm ana rahmine
Bir Cumhuriyet Bayramında
Gelmişim dünya evine
Nur topu, aya benzer bir çocuk
Doğarken ben ağlamışım kaderime
Mutluluktan gülmüş el alem bana ne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta