işte yalnızlık başlıyor
çesaret tohumları ekdim günlere
parçalandım bacım
sen durmaz sonsuzlukta acıya boğulmayı bilmezsin
savurur her türlü düşünce beni
kalbini sök yuvasız yalnızlığımın
kandıramadım şu çilekeş dertleri
kara tutulmuş soğuk tek başınalıklardaydım
hiçbir denizi seyre dalma sahnesi avutmuyor
rahatlatmıyor
sisle dolmuş ömrümü
terakki ağır havalar estiriyorsa gitmem yakındır
sus bir kere olsun
varlık denen şey
ellerimde ölümümle kuşlarımı saldım özgürlüğe
rutubet kokan
dudaklı kızı
sanmışım koca karı
evler anlattı bana çaresizlini
şu ıslak yaşamların küskün aşklarını
işte başlıyor bir kavga gibi
yalan gibi
ömrün hatırladıklarımda
başlıyor benliklerinde kızların ve koca karıların hiklayeleri
bana bak tam on gün oldu şiirlerle büyüdüm
ama seni anlayamadım
kupkuru sokakların fakirliğine teslim ettim seni
ama senin dudaklarını boyamıştın
bu ters kadere
Kayıt Tarihi : 28.5.2007 14:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Hatıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/28/iste-basliyor.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)