İşte ay duruyor Şiiri - Tanju Çubukçu

işte ay duruyor, şurada,
penceremin tam önünde.
istersem dokunabilirim,
tutabilirim de sımsıkı,
hatta sarabilirim de habersizce.
ama hayır, istemiyorum...
işte ben de duruyorum,
tam da burada, görmüyor mu,
görmüyor mu ne haldeyim?
her gece seyrediyorum,
yandığımı bilmiyor mu,
geldi de almadım mı?
ardına kadar açtım yüreğimi,
kilit mi vurdum ki kalbime?
ama ben bir daha söylemem!
gidin haber verin kendisine,
artık o süzülsün usulca içeriye...