Kırıldım bir kere,
Neden böyle oldum anlayamadım
Belkide çok şey beklediğimdendir
İki adımlık yeri gelmedin
Diye
Kırıldım işte...
Üzüldüm bir kere,
Aniden fırtınalar esti içimde
Çölun ortasında kalmış gibi
Hissettim kendimi
Koşarak gelmeni beklerken
Gelmedin
Üzüldüm işte...
İncindim bir kere,
Yarın doğduğun gün
Mutluluğunu bozmamak için
Yollar bahane değil artık
Hüzünlendim
Söyleyemedim
incindim işte...
Seni sana anlatamam
Çünkü anlamazsın duygularımı
Sevgilerde olur böyle şeyler
Şu kısacık ömrümüzde
Üzmek yada üzülmek niye
Yeni başlangıçlar
Yeni sonlar olmasın
Bende herşeye
Boşverdim işte...
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgini verirsin, karşılığı gelmez... 'Boşver' dersin..
Dostluğunu verirsin, karşılığı ihanet olur, ona da 'boşver..'
Emek verirsin.. Yılların gider bir işte, uğraşta; karşılığı 'buraya kadardı' olur, hadi gel de 'boşver' de..!
Sanırım şiire konu olana 'sevgi verilmiş, emek verilmiş, dostluk da belki...' Ama 'gelmesi gerekirken gelmemiş..' Üstelik 'iki adım yere...' Belli ki bahaneler üretilmiş gereksiz yere...
Ne yapsın Şaire? 'Yeniden başlangıçlar, yeni sonlar' olmasın diyor... Ömre zarar şeyler bunlar.. Ne gerek var diyor...
'Boşverdim işte....'
Güzel şiirdi Tanju Hanım.. Kutlarım sizi ve şiiri...
TÜM YORUMLAR (22)