*** İşte! ... ***
Boş yazıp boşu çizmek istemiyorum,
Boşlukta dönüp duran şu Dünya'da...
Her şey bir nizam ve düzende iken,
Olmak istemiyorum sanki rüyada...
Tanyeri ağarırken yavaş ve sessizce,
Dolaşmak istemiyorum ben kimsesizce...
Havada dolaşırken kuşlar ve böcekler,
Sanki yaşamı haykırıyor eşşizce...
Güneş ufukta kaynak gibi göz alıyor,
Ne bir dakika erken ne de geç kalıyor...
İnsanoğlu, bu kudret karşısında ufalıyor,
Allah'a sığınıp da biraz güç alıyor...
Güneş demek, Dünya demek, Ay demek
İşte! Açıkça yüce yaradan demek...
Ya, milyarlarca parlayan yıldızı,
İşte! Yüce Yaradan (c.c.) demek...
Göğsünde yumruk kadar bir etin parçası,
Sanki, inan ki motorun en alası...
Tik tak tik tak atıp durur kendi kendine,
İşte! Yüce Yaradan (c.c) demek...
Şükürler olsun ki Yüce Allah'a,
Aslında bize koca Dünya'yı vermiş...
Üstelik bir de Cenneti müjdelemiş,
İşte! Yüce Yaradan (c.c.) demek...
Necmettin Özelçi
Kayıt Tarihi : 6.6.2008 17:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)