yangın çağlar boyu
yılların acılar sağanağında
yatağını arar akarsu
canımın cananı
ölüm anı gibi
ateş denizinde boğulası
bir sessizlik iste
silahların sustuğu
bak bir çevrene
alıcı olmasan da
soran gözle
sarmaşık nasıl dolanır
ağaç kökü ne derince
kan uykularda geçen gecelerde
gün uyanınca açılan kapında
gülen yüzünü karşılayan
dalında tomurcuk bahara gebe
bir bozkır güneşi iste
lale sümbül
mor menekşe
al gülüm
renkler cümbüşünde
tabiat ana ne zengin
egzoz kokusuz gün iste
geçer gider kahır zaman
biter elbet bu sancılı devran
sahip çık ağlamasın vatan
her şey kendince özel
her şey kendince güzel
rengini dilini özünü iste
ışıklar sönmesin
kararmasın dünya
sen yaşamsın yaşamı iste
bitmedi…
Vedat Koparan 17.02.2007
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 18.2.2007 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kararmasın dünya
sen yaşamsın yaşamı iste
bitmedi…
bitmemeli
direnmeli tutunmalı inandıklarımıza
dokunduklarımız yiter de
düşüncelerimiz yitmesin.....
ve bizi bırakmasın
ateşin savruk suyun şiddetli hırçınlığında...
TÜM YORUMLAR (1)