Bana benden beni sormayın dostlar,
Yalnızlık sazları çalıyor işte!
İçimi tarifsiz bir sızı kaplar,
Yürek öylesine yanıyor işte!
Ufkumda özlemler,olsa da yer yer.
Çok az şeyler kaldı ilgiye değer.
Sonbahar mevsimi farklıymış meğer,
İnsan bu yanılıp kalıyor işte!
Yüzüm çizgi, saçım akla dolsa da.
Beden güçsüz, gönül yorgun olsa da.
Yıllar beni yerden yere vursa da,
Rûhum enginlere dalıyor işte!
Dostlar ne eski dost,ben ne eski ben.
En güzel duygular yok oldu birden.
Gözlerim uzağa dalıp giderken,
Sükût öylesine sarıyor işte!
Kuru davalarla avunmak niye?
Hüküm değişmezse savunmak niye?
Bahtıma bir güneş doğacak diye,
Umudum yarına kalıyor işte!
Gitti gelmez yıllar,gelir mi heyhât!
Neler dolmamış ki içimde kat kat.
Gerçekler gün gibi âşikar fakat,
Gönül olmazları arıyor işte!
Hüner bülbülde mi,bilmem gülde mi?
Muhabbet gönülde yada dilde mi?
Biz çileyi çekiyorsak elde mi,
Yaram öylesine kanıyor işte!
Ömür neşe dolsa yahut da çile.
Yaralım hâlimiz gelmiyor dile.
Hayatın içinden ağlaya güle,
Yolumuz mezara varıyor işt! 09.09.1990
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!