İşte Şiiri - Cahit Konut

Sırlar Âleminde bir damla idim,
Anamın karnında dirildim işte.
Dokuz ay, on günlük bir yoldan geldim,
Şu yalan dünyada görüldüm işte.

Babam kulağıma adım okudu,
Hak-Çalap üfledi bir can dokudu.
Beynim tamam oldu, aklım şakıdı,
Bir sepet misali örüldüm işte.

Beşikte sallandım, öllükte yattım,
Acıktım, anamın sütünden tattım.
Yerlerde süründüm, ayağa kalktım,
Daha yaşamadan yoruldum işte.

Çocuklarla türlü oyun oynadım,
Ben ömrümde çocukluğa doymadım.
Taş altından sular gibi kaynadım,
Taşkın sel gibiydim, duruldum işte.

Gençliğimde bir avuca sığmazdım,
Kimsenin önünde başım eğmezdim.
Ben güzeli öylesine sevmezdim,
Ne çare kalbimden vuruldum işte.

Gurbet acısına çok zor alıştım,
Yıllar yılı geçim için çalıştım.
Ekmeğimi yavrularla bölüştüm,
Feleğin ipine sarıldım işte.

Uçamadım, kanatları indirdim,
Belaları kör nefsimde sindirdim.
Dert ile gadayı sırta bindirdim,
Sergen* gibi yere serildim işte.

Ağaçlarda meyve oldum, taşlandım,
Bu hayatta yandım, piştim, haşlandım.
KARAC’OZAN; ömrüm geçti yaşlandım,
İki metre beze dürüldüm işte.

22 Aralık 2019 GÖLBAŞI

*sergen: Üzümün kurutulmak için kâğıt üzerine serilmesi.