Yıllarda yolculuk ederken beden...
Huzurun atına binmedi işte.
Kader mi çektiğim neden be neden ?
Kederim dinmedi dinmedi işte.
Yoluma gerilmiş dikenli bükler.
Her biri dağ gibi sanma küçükler.
Yıllar geçti ama üstümden yükler...
Bir türlü inmedi inmedi işte.
Cumali elde köz kayboldu maşa'm,
Bu halde dağları ben nasıl aşam ?
Ne yapsam, neylesem bu fani yaşam...
İçime sinmedi sinmedi işte.
Kayıt Tarihi : 22.3.2018 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cuma Ali Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/22/iste-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!