İnsan bu,
Etten ve kemikten,
Bir nefese muhtaç.
Varacağı menzil Tek!
Erse de bir ermese de.
Yaşıyor işte.
Bazen bir şiir gibi,
Gönülden gönüle.
Bazen de tek başına,
Kırıla döküle.
Ferit Onat Alparslan
Kayıt Tarihi : 11.9.2020 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!