Istasyondaki yabanci Şiiri - Ferat Atalay

Gecenin zifiri karanlığında,ne beklediğini bilmeyen bekler yabancı .Sonbaharın sancılı ayazında ,Sokak lambasının direğinin altında sigaranın son demini içine çekip çekip bütün dertlerini ve acılarını sigaradan Cikartmaya çalıştığı besbeliydi aslında onun saat kaçta ve nereye hangi trenle gideceği anlaşılır değildi.bu esrarengiz yabancı gelen geçen ve giden yolcuların dikkatlerini üzerine çekiyordu.Bir seksenbeş boylarında ve altmışbeş yetmiş yaşlarında denebilecek yaşlardaydı. aslınlında hayat onu yaşından daha yaşlı hale getirmişti ,oldukça zayıf ve iyi beslenmediğide halinden kolayca farkedilirdi ,yüzü kemikli ve yeşilimsi gözleri adeta kafasına gömülmüş gibi duruyorlardı.ağzında sayılabilecek bir tek diş dahi kalmamıştı ,ağzını açıp kapattığında alt çenesi kıvrımlı burnuna değip değip duruyordu .kulak memeleri normalinkinden daha uzunlardı,yanakları kavisliydi yanağının sol tarafı derin bir damga izi duruyordu .kafasında rengi iyice solmuş lengeri şapkası kırlaşmış saçları şapkasın altından kulakları geçebilecek uzunlukta ve kıvırım kıvırırdılar .çökmüş yanaklarından ince tüylü sakaları bir karıştı ve uzun kahve renkli paltosu kollarının dirsek kısmında siyah yamalı idi . Gri renginden pantolon ıspanyol paça ayaklarında sivriborun bot botların önü oldukça kalkık duruyorlardı . Ve sıkça cebinden cep saatini çıkartıp bakıp sonra kafasına vuruyordu. Lambanın Işık’larından faydalanarak birde elınde küçük bir aynası vardı aynaya bakıyordu ,daha sonra aynaya tükürüyor du,zaman ona aykırı harek ediyordu gibisinden isyanı vardı ,uzun uzun tren bekleyişimden bu ilginç adamı izlemekten vakit aslında unca uzun gelmemişti ,Bir yazarın arayıp bulamayacağı hikaye öneme gelmişti ,diyordum kendime onunla konuşmaya karar vermiştim ,oturduğum iskembeden kalkıp onun yanına gittiim ,o ise oturduğu yerde kafasını dizlerinin arasına koyup çok derin düşünceler içerisindeydi .her iki ayağıyla yerdeki taşları bir yere toplatıyordu ve sonra tekrar sağ ayağıyla taşları dağıtıyordu .onun önünde bir müdet bekledikten sonra birden gözleri ayaklarıma kaydı.şapkasını sağ işaret parmağı ilehafifçe yukarıya kaldırdı.sol gözünü kapatarak sağ gözüyle açık beni ayaklarımdan başıma kadar önce bir sözdü,ona merhabalar nasılsınız diye sordum? kendisi öhü öhü iki kez üstüste gırtlağında sanki bir düğüm varmış gibi boğuk bir sesle merhabalar evlat dedi .sigararan varmı sordu bana paketten bir tane çıkartıp ona uzatım alıp kulağının arkasına koydu .bir tane daha istedi ve bir tane daha verdim sonra paketi istedi ,cebimden çıkartıp verdim.karnın açmı diye sordum ,bana teşekkür etti .Hangi yöne yolculuk sorduğumda bana cevabı çok tuhaf oldu ceheneme gidecem ama daha tönel kazacaklar yol yapacaklar ve birde benim gelmem için tünel boyunca meşaleleri yakıp beni öyle karışılayacaklar zebaniler.tren hazır olduğunda o zaman bende gidecem,gideceğim tek yer orası dedi , Ne kadar şakacısınız dedim kendisine .bak bana evlat dedi Hayatı şakalamaya o güzel yıllarıda baltalamaya gelmez .,heleki genç ilken doğruları ve yanlışları birbirinden iyi ayır .zamanın değerini bil ,bilki gençliğini bulunmaz bir hazine olarak gör .zaman insanın en değerli dostu ve aynı zamanda düşmanıdır.gün doğuşu ve batışı bir ömürolduğunuda unutma .!Gençlikte ektiklerini yaşlandığında biçimezisen ,bak gör yaşlandığında senin halin şimdiki gördüğündür. Dedikten sonra uzun bir offf çekti aslında anlatacağı çok şeyler var olduğu beliydi .Kulağın arkasındaki sigarayı aldı yaktı ,ona verdiğim sigaradan bir tanesini çıkarıp bana uzatı al benim sigaramın dumanından yararlanma dedi .içimde bir gülümseme tuttu ,benim trenim ha bugün ha yarın gelir son treni kaçırmamak için burada bekliyorum çünkü sıradaki tende belki zebaniler beni görmeden suyun bulunduğu vagona binersem o zaman cehenemden cennete geçmiş olurum .Ben nasıl yani ?