İstasyonda ayrılık vakti Şiiri - Eren Çiçek

tren sesi duyuldu istasyonda

ellerini havaya kaldırıp benimle vedalaşma ne olur

dirseklerim değerse eğer vagona

yeni çıkan yaralarımı kanatma ne olur

istasyonda kuş sesleri

gazete satan bir adamın haykırışları

istasyonda ayrılık vakti

saat on ikiyi çeyrek geçiyor

bana bir daha hoşçakal deme ne olur

istasyondaki insanlar

üşümemek için elleri ceplerinde

dudaklarında kaçak sigara

tren kalkıyor ağabey

arkasından koşsam yetişir miyim vagonlara

sövsem mi daha çabuk varırım gideceğim yere

yoksa

gözlerimi kapatıp rüya görsem mi

bence uyumalıyım istasyonda

bir sonraki tren gelene kadar

gazete satan adam susana kadar