Yapayalnız oturmuşum
İstasyon parkının bir masasına
Erken daha sabahın altısı
Bomboş masalar benimkinden başka
Rüzgar getirdi sanki kokularını bana
Kabardı göğsüm kabardı yine
Yalnızım şu istasyon parkında ben
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta