Yapayalnız oturmuşum
İstasyon parkının bir masasına
Erken daha sabahın altısı
Bomboş masalar benimkinden başka
Rüzgar getirdi sanki kokularını bana
Kabardı göğsüm kabardı yine
Yalnızım şu istasyon parkında ben
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.