Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bir kaç hafta önce sn Abdurrahim Kahramanın trenleri anlatan Makinist isimli şiirine şunları yazmıştım.
Türküler,hasretler-ilgisini bulamayacaklar belki okuyanlar ama- istiklal harbi tadında bir şiir okudum
Çünkü trenler bana hemen ve daima istiklal harbimizi hatırlatır.
Ateşin sesine ince jestlerle dolu güzel resminden dolayı teşekkürün akabinde Aynur Hanımın öyküsü için sözü Dr. Ahmet İNAM' a bırakmak istiyorum
Emmim Abdullah Yüce, ince paltosu, fötr şapkasıyla duruyor garda. İncecik bıyıkları rakı kokuyor. Abdullah Yüce, sonraları Arabeskin, ardından karmakarışık müzik ağdasının malzemesi olacak duygularını uzun hava olarak katıyor müziğe. Onlardaki yürek burkuntusu, plakçıların, kasetçilerin ticaret malzemesi yapılmamış daha. Cenin halinde arabesk. Türkü formunda şarkı, şarkı formunda türkü. Yarım bardak susuz rakıya, sünnet düğünlerinde, nişanlarda yüreğini açan adam. Emmim Abdullah.
Emmim Abdullah'un parmağında elbette şovalye yüzüğü vardı. Ne köylüdür o, ne de kentli. İki yana da yakın, iki yana da uzak.
.....
Üzerinde durulan aşk? Nedir o? Abdo'nun (Abdullah Yüce) dünyası. Üzerinde yaşadığı dünya. Yârin bulunduğu diyar. Bu diyar sonsuz. Aşk sonsuz. Yârsız gerçek, yârsız evren yok. Yâr hava, su. Yâr nimet. Yaşamak mümkün değil emmim Abdo, yâr, bu zalim dünyada değil. Sevgilisini bir derya gibi görene, aşkını sonsuz bulana haramdır bu dünya. Sen rakını iç. Bavulunu al. Çık yollara. Bu diyar senin değil. Yârinin. Yâr senin değil.
Abdullah yücenin cızdayan plaklarından,haydi trene, çok üşüdünüz. Tahta bavulunu al yârinin. Unut vefasızlığını. Sana geldi. Gözü yaşlı. Vişne çürüğü başörtüsü. Ver mendilini, silsin burnunu. Gariptir o da. Binin. Gidin. Gidin. Duldur o, tut elinden. Yüce Abdo ısıt onu şarkınla:
Uzayıp giden o tren yolları
Açılıp sarmıyor yârin kolları
Uğurlar kızları, nazlı dulları
Uzayıp giden o tren yolları
Bir beyaz mendilin sallanışını
Unutmam o gece ağlayaşını
Silemem coşkunum gözüm yaşını
Açılıp sarmayan yarin kolları
Uzayıp giden o tren yolları
yaz ortasında yağan yağmur dindikten sonra hava daha güzel oluyor.ağaçların yapraklarında kalan yağmur taneleri güneşte öyle güzel görünüyorki,su tanesinin yüzünde renkler birbirlerine karışıyorlar...
yağmura gebze tren istasyonunda yakalandım,sıradan bir istasyon gezmesinde.biryere gitmiyordum mühim olanda bu zaten belki gidecek bir yerden çok gelecek biri idi aklıma astığım,veişte yağmura yakalandım.
öyle hızlı yağdı ki yağmur,sular sellere karıştı zaman, sonra birden bire durdu.hiç kimsenin şemsiyesi yanında yoktu, hepimiz ıslandık,trenlerde ıslandı, ama hiç birimiz kızmadı bu duruma...
istasyonun üzerindeki çelik kötrüden yapmurun ıslattığı rayların arasındaki çimenleri izledim, ara ara gelinçikler ve papatyalar açmıştı, rayların arasında çakıl taşları ve de,oldum olası sevmişimdir çakıl taşlarını(kadınlar öldükten sonra martı olarak doğar;erkeklerse çakıl taşı olarak)tam karşımdaki kırmızı ve yeşil ışığa baktım.
'yol kimin için açıktı;kimin için kapalı.'
bazen bir yazıda insana istasyon olur 'eski sevgili' adlı şiirin gibi..
sevgilerimle...
yazının yoğunluğunu algılamak için sanırım sevgili aynur'un anlatımına aşina olmak gerekiyor ....
O'nun hiç bir dediği dediği değildir. ..
Ve O'nu anlamak için ikinci bir pencere gerekir !
bu kısalıktaki bir yazının daha yoğun olması gerektiği görüşüneyim.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta