İstasyon Şiiri - Tamer Arabacı

Kendimi bileli
Bu istasyonun müdavimiyim, bilir dertler beni.
Tanır yoklukların cümlesi.
Ne seferler geldi geçti bu istasyondan
Yitirdiğim yer buralar hevesleri.
Bir gün olmaz ya! Korkuyorum,
Aradığım şeyi bulmaktan.
Sonbaharında ömrün,
Gözlerim dalarken uzaklara,
Tüm yarım kalmışlıklarımı
Zikrederken sessizliğinde umudun
Ve hüzne aşina gecelerin bakiyesi
Sabahları yüz tutan yağmur endişesiyle
Bir tren durdu istasyonda.
Hissettiğim… Hissettiklerim…
Hissedeceklerimin fırtınasıydı içimi kasıp dağıtan.
İnen indi
Binen bindi
Çoktan yitirdiğim cesaretime yol vermişliğimle
Seyretmeye yeltendim.
Bir an, seni gördüm.
Pencereye akseden kocaman gözlerini
Öyle mahzun
Öyle içten,
Hüzün kokuyordu bakışların.
Güzel yüzünün her ayrıntısını zihnime kaydetmek istercesine
Soyutlandım yalanlardan.
Sonra…
Sonra bana baktın.
Benim yüzümde şaşkınlıkla karışık hayranlık
Boyut kazandı gözlerinde
Ve gülümsedin tatlılığın en sade haliyle.
Ne varsa boşalttın üzerime aşktan.
Belki hepsi bu!
Yarım dakika 45 saniye topu topu.
Ne eksik ne fazla,
Ama yetti işte
Tutuşturdu ateşi bir şekilde
Belli ki bir şeyler tamamlandı içimde.
Rayına oturmuş gönülde beklenen hakikat
Sadece bir ana tekabül etmişti tüm sonsuzluğuyla.
Neden sonra irkildiğim sesiyle sirenin
Artık hareket vaktiydi,
Yol alıyordun, gidiyordun kerte kerte, ve…
Ve ben
Yüzleşmenin telaşıyla ardında.
Ne takatim vardı yaşamaya,
Ne umudum…
Bir sağıma baktım, bir soluma.
Aldığım nefes yetmedi ciğerlerime,
Kıvrıldım koynuna yalnızlığımın.
Kulaklarımda o derin sessizlik,
Hayalin beni çağırır hala…

Bir yanda mısraları gerçeğin
Sorumluluklarımı hatırlatırken,
Öte yanda gönlümün hezeyanları.
Duygularıma yataklık ediyor bu istasyon.
Elbet ağırladı, ağırlandı.
Lakin sevdamın cari hesabı henüz kapanmadı.
Anlaşılan son trendi benim için,
Daha niceleri gelecek belki.
Beklentisi hayallerden ibaret sevene ne çare!
Yüreğimde burukluk,
Veda ediyorum ruhumu beslediğim düşlere.
Rüyalarımda sen,
Ve uçsuz bucaksız sevdan,
Gidiyorum buradan, bu istasyondan.
İçime çöken amansız yorgunluk
Toplasan ne kalır elimde, yaşamaktan.

16.01.2017